İlişki ne zaman bitmeli

Elbette hiçbir ilişkiye bitecek diye başlanmaz. Amaç hep uzun soluklu ve hatta kalıcı, mutlu ve huzurlu bir ilişki yaşamaktır. Hatta beraber yaşamak, beraber ihtiyarlamaktır hayal. Ancak her ilişki bu hayale denk gelmez. Bazen kendiliğinden kırılır dökülüverir ilişki, hiç yaşanmamışçasına iz vazgeçmeden. Bazen birinin vicdanını kanatır, kapansa da her andırıldığında sızlayacak bir yara vazgeçer. Bazen de çoktan bitmesi gerektiği halde uzar da uzar süreç. Yaşanırken, bittiğinde vereceği acıdan aşırısına mülk olmasına karşın…

İşte gerçek sual bu: “Bir ilişki ne zaman bitmeli?” Neden olduğu tüm mutsuzluğa karşın ilişki sürdürülmeli mi? Yangında ilk kurtarılacak şey, şansına hayat feda edilecek şey bir kavram olarak “ilişki” mi?

İlişki ne ister

Öncelikle neden ilişki yaşarız? Evet, yalnızlık Allah’a mahsus. Evet, hepimizin iyi günde makûs günde yanında bir soluğa lüzumu var. Evet, üremek içgüdüsel bir gereksinim. Beğenildiğini sezmeden insan bitirilemez, cinsellik temel fiziksel gereksinim, evet… Ancak, tüm bu nedenlerin üzerine, gelip geçici buluşmalar yerine, uzun soluklu ilişkiler kurma lüzumu seziyoruz. Zira mutlu olmak, beğenmek ve hoşlanılmak, paylaşmak, destek almak istiyoruz. Dolayısıyla bir ilişkiden temennimiz de bu gereksinimlerimizi karşılaması, hayatımıza renk katması, bizi mutlu etmesi değil mi?

O zaman kolay bir aritmetikle, bir süreçte bizi mutlu etmeyen, ruhsal gereksinimlerimizi karşılamayan bir ilişkinin, artık bitmesi gerektiğini söylemek de yanlış olmaz. Ferdi yoran, üzen, hayatına yük getiren ilişki, kesinlikle gözen geçirilmelidir; muhtemelse düzenlemek, olmuyorsa tamamlamak için. İnsanın kendisine yapabileceği en büyük makûsluktur, sabretmek. Hele ki ilişkinin içinde şiddet varsa, aşağılayan, benliği yaralayan tutumlar veya laflar varsa… Evet, ilişki fedakarlık ister, ama ismi gerçekten “ilişkiyse”, başka bir deyişle çift taraflı bir paylaşım ve gayret varsa…

Gerekçeler

İlişkisini tamamlama cesareti olmayan fertlerin gerekçeleri genelde eştir;

– Bunca senelik emeğimi nasıl çöpe atarım?

– Ya yeni bir ilişki kuramazsam?

– Bu yaştan sonra yeni bir ilişki, yeni bir güç geliyor.

– Reelinde o çok iyi biri, yalnızca değişmesi gerek.

– Tam dostlarım sırayla evlenirken, ben nasıl ufalarım?

– Ben değişirsem ilişkimiz düzelir.

– Yalnız kalmaktan korkuyorum.

Gerekçeler bitmez… Mevzu, öncelikle sizin fertsel mutluluğunuz. Ehemmiyetli olan asıllarla yüzleşmek ve hayata korkmadan adım atabilmek.

Öyküsü olan sualler

“7 yıldır birlikteyiz. Bunca senelik emeğimi nasıl çöpe atarım?”

İlişkinizi bir yatırım olarak görmekten bırakmalısınız. 7 yıldır yalnızca emek vermediniz. Bu ilişkinin sizi mutlu eden zamanları da oldu ki sürdürdünüz. Hasılatınız geçmişte size iyi sezdiren zamanlar. Şimdi 7 yıl için bunu söyleyip, zorunlu adımı atmadığınızda, ilerleyen zamanlarda ne yazık ki daha büyük sayılarla aynı tümceyi kuracaksınız.

Hasar ettiğiniz bir dükkanını, kaç yıl sarih yakalamayı göze alırsınız?

“Sevgilim çok iyi bir insan. Ama ben onun bunalımda olduğunu düşünüyorum. Çok fazla alkol alıyor. Bence beraber takıldığı insanlar yanlış”

“İyi bir insan olmak” bir ilişki için yeterli şart değil. Çevrenize baktığınızda kaç tane makûs insan tanıyorsunuz ki? Ancak unutmayın ki “bunalım” bir uzmanın değil sizin koyduğunuz bir tanıysa, yanılma olasılığınız çok yüksek. Bu gidişat onun şahsiyet özelliği de olabilir. Her halükarda içki, kumar vb bağımlılıklar rehabilitasyon gerektirir. Siz onun hastabakıcısı ya da bir uzman değilsiniz ve onu rehabilitasyon faktörüz olası değil. Üstelik mesele dostlarında değil, kendisinde demektir. İnsanlar kendisine uygun dostlar seçer.

“Reelinde büyük meselelerimiz yok. Yalnızca doğum günlerimi, özel günlerimizi anımsamasını, onaylamadığım dostlarıyla görüşmemesini, bir de daha hırslı ve çalışkan olmasını bekliyorum ondan. Bu tutumlarını değiştirse ilişkimiz çok hoş olacak”

O, bu tutumlarını değiştirmeyecek ve ait istediğin gibi olmayacak! Zira hayata bakış açılarınız değişik. Ya onu olduğu gibi kabul edeceksiniz ya da bu ilişkiden bırakacaksınız. Kimse kimseyi değiştiremez ve bu metamorfozu istemeye hakkı olmamalı. Sizin istediğiniz kalıba girerse, bu sefer de o mutlu olmayacak. Siz başka bir ilişki ve başka bir sevgili arıyorsunuz reelinde. Bunu kabullenmek bu kadar güç olmamalı.

“Çok üzülüyorum; yeisimle baş edemiyorum”

Elbette üzüleceksiniz. Her şeyden evvel hayal kırıklığı yaşadınız ve acı sürüklüyorsunuz. Ama geçecek! Yeisinizle baş etmeye çalışmayın. Bir ilişkiyi tamamlarken üzülmenizden daha natürel ne var! Üzülün, ağlayın, acınızı harcayın ve ayağa kalkın. Bu ilişkiyi size mutluluk vermediği için tamamladığınızı unutmayın.

Şimdi trajik olabilirsiniz, ama daha hoş günler gelecek.

Yeşim Varol Şen

Tutum Bilimleri Uzmanı

özel içeriğidir.