Onu kendiniz için bağışlayın

Bağışlamak, yaşanılan hadisenin tesirinden kurtulmak için, şahsın öncelikle kendisi için attığı bir adımdır. Bağışlayamayan şahıs, yaşanılanları değiştiremez. En fazla bundan sonrası için ne yapacağını tanımlayabilir. Hadisenin tesirlerini, hayat boyu bizi etkilememesini, cebimizde taşımamamızı sağlar. Bağışlamamanın bizi nasıl etkilediğini görmek istiyorsak, vakayı usumuza getirip o an neler sezdiğimizi görebiliriz. Şayet yoğun duygular yaşıyorsak hala bağışlayamadığımızı gösterir. Ayrıca bağışlayamadığımız için o duyguları depoladığımızı, en ufak bir kıvılcım onu görmek, TV de eş haberler, başkasının başına geldiğinde, mevzuyla alakalı bir haber vs. ile nasıl tutuştuğunu görebiliriz. Oysa bağışlamamak, hem ruh sağlımıza bir yük, hem de ilişkinin devamı için koca bir manidir. İlişiklinin ya iyileştirilmesi ya da tamamlanması kararı da affetme sürecinin bitirilmesi ile daha sıhhatli verilebilir.

Neden bağışlayamayız

– Bağışlamak istemeyen şahsın en büyük endişelerinden biri de aynı şeyi tekerrür yaşamaktır. Bu sebeple çoğu zaman aynı şeyi tekerrür yaşamamak için bağışlamak istemez. Vakayı sıcak ve gündemde meblağ. “Unuttum sanma” iletiyi verir.

– Bağışlamak istemeyen şahıs, “Bu kadar kolay olmamalı” diye düşünerek bağışlamak istemez. Bunun hemen bağışlanması ve gündemden kalkması halinde yapanın yanına kar kalacağını düşünür. Bedel ödetmek ister. Bu hadisenin kendisi için ne kadar ağır olduğunu hadisenin tesirinin bağışlamamakla sürdürerek göstermek ister.

– Bağışlamayan şahıs, bağışlaması halinde kendisinin, kendisine hasar verenin ve etraftaki insanların onu cılız, onursuz ve aciz olduğunu düşüneceğini varsayacağını düşündüğü için bağışlamak istemez.

– Bağışlamak istemeyen şahıs, bağışlarsa hiç bir şey olmamış gibi, ilişkinin yürümesi gerektiğini düşünür. “Bağışlarsam barışmam gerekli” diye düşünür.

– Bağışlamak istemeyen şahıs, bedel ödetmek ister. Perhizini ister. Karşıdaki şahsın gayreti, katlanması ve bedel ödemesi ile hem kendisine verdiği değeri ölçer hem de ödeştiğini düşünür.

– Bağışlayamayan şahıs, yapılan tutumu karakterine ve kendisini değersizleştirmeye müteveccih bir hamle olarak algılar. Bağışlamayarak değerini gözetmeye ve derlemeye çalışır.

Peki bağışlamak nedir

Bağışlamak, öncelikle kendimiz için, ruh sağlımız için geçerli olan bir tutumdur. Bağışlasak da bağışlamasak da geçmişte yaşanılanı değiştiremeyiz. Yalnızca korunma ve kırılmanın yansımalarını yaşarız. Yukarıyadaki bağışlamak istemeyen şahsın düşündükleri hakikatinde yanlış olanlardır. İnsanlar bağışlamayı taviz vermek olarak idrak ettikleri için bağışlayamazlar. Ayrıca, bağışlanması gereken şahsın da gayret göstermemesi ve yanılgısını kabul etmemesi de affetme sürecini maniler.

Öncelikle biz bağışlayacağız. Bunun yanında karşıdaki şahıs bize değer veriyor, bizimle ilişkisini sürdürmek istiyorsa onun da aşırısıyla öz tenkidini yaparak yanılgısını kabul ederek çabalaması gerekiyor. Fakat karşımızdaki insan, yanılgısını kabul etmez ve bizimle ilişkisini sürdürmek istemezse, hatta yanılgısını kabul etmese dahi bizim yeniden bağışlamamız gerekir. Onunla ilişkimizi keserek de bağışlayabiliriz. Başka Bir Deyişle affetme, karşıdakine bağlı olmadan yapılan bir çalışmadır. Salt olarak bağışlamamız karşıdakinin gayretine bağlı olmamalıdır. Onun gayreti belki irtibat/ilişkinin devamına katkı sunabilir. Öbür yandan bağışlamayarak, yanılgı yapan şahsın bedel ödemesini sağlar, ödeşme manasını ona aktarmış oluruz. “Ben yanılgı yaptım o da bağışlamayarak bana bedelini ödetti”. Görüşüyle yanılgı yapanda kabahatlilik, pişmanlık ve mahcubiyet duygularının önüne geçmiş oluruz. Başka Bir Deyişle o bağışlanmayarak yanılgısının bedelini ödediğini düşünür.

Bağışlamak;

– Yaşanılan hadisenin duygusal tesirinden ve düşünsel patinajından kendimizi kurtarmaktır.

– Yaşanılan hadiseden dolayı kendimizi netlikle yargılamamaktır.

– Yaşanılan vakayı günün koşullarıyla birlikte alıp kendimizi de bizi üzeni de bağışlamaktır.

– Bağışlamak, yaşanılanla alakalı kin, hiddet, nefret, dargınlık, küskünlük gibi duyguları hayatımız süresince cebimizde taşımamaktır. Taşısak sanki neyi değiştireceğiz?

– Bağışlamak, yaşanılan hadisenin tesirinden kurtulmak, onun yarattığı duygulardan dolayı kurban rolünü üstlenmemektir. Bağışlamayan insanlarda özgüven kaybı yaşanır.

– Bağışlamak, yaşanılan vakayı kendine mülk etmemektir. Hak edecek ne yaptım dememektir.

– Bağışlamak, tavrın, yapanın kendisiyle ilgili olduğunu kabul etmektir.

– Bağışlamak, barışmak değildir. Affederek de onuyu iletişimimizi tamamlayabiliriz.

– Bağışlamak, unutmak değildir. Zati zekamız yaşanılan hiç bir şeyi unutamaz.

– Bağışlamak, cılızlık değildir. Bir hadise asla bizi yıkamaz. Aldatılmamız, kandırılmamız, hakaret uğramamız vs. insanoğlu her şeyle başa çıkacak potansiyele sahiptir. Hadisenin bizi hakimiyetine almasına izin vermemeliyiz.

– Bağışlamak, hadisenin farkında olmak, ama bunun tesirinden çıkmaktır. Hayat boyu bizi etkilemesine izin vermemektir.

– Bağışlamak, şahsın yanılgı yaptığında bağışlanmasını sağlar. Bağışla ki bağışlanasın.

– Bağışlamak güçtür ama muhtemeldir ve zorunludur

– Bağışlamak için kendimizi zorlamamalıyız. Bağışlamak zira bir süreçtir hemen karar bilgilemez.

– Bağışlamak, fazilettir. Benliğe yenik düşmemektir.

– Kendi mutluluğun ve yüklerden kurtulmak için bağışla

– Bağışlamak dinen buyrulmuştur. Bağışlayan Allah’tır, insan ise Allah’a tabi olarak ve O’nun edebini taklit ederek bağışlar.

Zira varlıkta hak sahibi olan malın sahibi de olan Allah’tır. İnsan hakikatte hak sahibi değildir. Bizim bağışlayıcı olmamız temel haysiyetiyle bir lütuf değil, haddimizi öğrenmek demektir. E.Demirli

A’RÂF – 199.ayeti. “Sen bağışlama yolunu yakala, iyiliği buyur, cehaletlerden surat çevir.”

Konutluluk ve İlişki Terapisti Serhat Yabancı