Ben adamı dağılışından tanırım

Erkeklerin geçmiş ilişkilerini azıcık didikleyin, neyi, kiminle nasıl yaşıyorsa yaşasın kesinlikle her biten ilişkinin ayrılık mazereti aynı oluyor.

Azıcık yalnız kalmak istiyorumcular

Sıkılgan, tereddüt, depresif, iki suratlı adamın tekidir… Ufalamak ister ama ayrılamaz… Hiçbir şey onu mutlu etmez, her şeyin sonu kesinlikle makûsa gideceği için garanticidir. Herhalde ‘adamcağız’ın bir parça yalnız kalacağına inanmıyorsun değil mi? Arada birini buldu ama ne ona ne kendine bir ilişki için güvenemediğinden, ‘bir vakit tek silah takılayım’ diye sana ayak yapıyor. Bir vakit öbürüyle dolaşıp tozup, pişman olursa sana dönmek için sarih kapı vazgeçiyor yalnızca.

Sana üzülüyorumcular

Kendini hoşlanmış, benliği yüksek insanların ufalarken ilk uslarına gelen mazeret nedense; ‘bunu senin için yapıyorum, seni üzüyorum, daha iyisine layıksın’ oluyor… Emin ol, seni üzmekten zati zevk alıyor, o ufalanamaz benliğini ilişkinin sonlarına doğru önem vermediğin için, un küçük etkenden korkuyor! Bu sadist manyaktan ‘iyi ki parçalamışım’ diye dua faktör gerekli…

Anlaşamıyoruzcular

Yıllarca birlikte olursunuz, aynı konuta çıkarsınız, hatta evlenmeye dahi karar vermişsinizdir ama bir anda rahatsız eden bir şeylerin var olduğunu düşünürsünüz. Son zamanlarda tartışmalar çoğalır, müzakerelerin sebebi senelerdir tanıdığınızı sandığınız adamın tuhaf tutumlarıdır; buna karşın ufalarken size yaptıklarınızı yazan bir liste verir… Sizin de ağzınız sarih kalır. Tam kabahat sizindir, içinde biriktirdiği şeylere hayretle bakarsınız. Nerede ketum, sıkıcı ve az dostu olan biri varsa geçmişini didikleyin kesinlikle parçalama gerekçeleri ‘anlaşamadık’dır.

Yaşamım çok karışıkcılar

Off, Teoman’ın müziği vazgeçmesiyle bu tip adamların kaybolması zorunluydu. Kaç yaşında olursa olsunlar; o mutsuz halleri, dünya başına devrilmiş davranışları, bar köşesinde çürüdüğünü anlatan öyküleri bitmez. Zati bunlarla bir ilişkiye başlamak çok güç, ufalamak daha da güç. O kadar kendilerine dönük ve kötümserlerdir ki yaşamına sen girmişsin, girmemişsin adamın sarihçesi umurunda dahi değil. Hala kendini Sinan Çetin’in Bay E filminden bir kişilik gibi görür, oysa Arka Sokaklar’da barın arka tarafında tabure üzerinde oturan bir figurandan farkı yoktur.

Yüzyüze konuşamıyorumcular

İletiyle, mail ile, azıcık cesareti varsa telefonla konuşarak bölen adamlar, adamlarımız o ufacık dünyasında kendini Yaradan duyuru eden perişanlarımız… Mide bulandırıcı olmaları bir tarafa, vahim derecede eziktir bu adamlar. Bir kere ufalarken dahi yüzleşmeye korktuğu şeyler vardır, müzakereden kaçarlar, suratlarına yaptıkları kusurun vurulmasından kaçarlar, senden kaçarlar… Umudumuz bir gün kendilerinden de kaçmaları!

Ayrılığımız hoş olsuncular

Hoş ayrılık kadar absürt bir şey yok natürel, yaşadığın her şey ne kadar vahim olabilir ki; neden ayrılık anında mutluluktan deliresin? Genellikle bitmeyen, sürünen ilişkilerin sonu böyle oluyor, bir yıl içinde öğrenmem kaçıncı bin defa dağılmaya çalışıp, neticeyi ya beraber zaman geçirerek biten ayrılıkların mukadderatı ‘ayrılığımız hoş olsun, seni hoş andırayım‘ diye biter. Bu tip adamlar ürkektir, geleceğinden kaygılıdır ve çok yalnızdır. Yıllar sonra kızmak yerine ona üzüldüğünüzün farkına varırsınız.

Pucca/Elele