Göğüsler, emzirme bittikten sonra kendi kendini yemeye başlıyor!

Araştırma sadece meraklı annelerin alakasını sürüklemekle kalmıyor, aynı zamanda da, her sene nasıl kendi beden ağırlığımıza eş bedel seviyede ölü hücre döktüğümüzü de kavramamıza dayanakçı olabilir.

Göğüsler, süt yapımını durdurduğunda, çevrede bir sürü ölü ve can vermek üzere olan hücre varken, beden bu gidişata “klasik” bir tepki vermiyor.
Klasik şartlarda bedenimiz, arınılması gereken bir çöp istifi biriktirdiğinde Misalin; bakteriler, yabancı maddeler ya da ölü ya da can vermek üzere olan kırmızı kan hücreleri, fagosit hücreler Fagosit, beden içerisindeki yabancı organizma ve maddeleri hazmedip, yok eden biyolojik hücrelere verilen genel ad. bu istifi yok etmek üzere harekete geçer ve istenmeyen tam yapıları ya da enfeksiyonları pakler.

Fakat bir anne emzirmeyi sonlandırdığında, alveol denilen küçük süt salgısı keselerini oluşturan özelleşmiş “epitel hücreler”, memelerin klasik haline dönmeleri için kendi kendilerini sürüler halinde yok ederler. Bilim insanları fagositozun Fagositoz, hücrenin, dış etraftaki bir maddeyi içerisine alması ve hazmetmesi. kendisinin tek başına tam bunları, sızısız bir biçimde nasıl hakikatleştirdiğini açıklamakta eforluk çekiyorlardı.

Eğer fagositoz, tek başına büyük ölçüdeki ölü hücrenin ve emzirme sonrası kalan aşırılık sütün uzaklaştırılmasından mesulse, bu gidişat yeni anneler için fazla derecede rahatsızlık verici olabilir.
New Scientist’e konuşan Linda Geddes bu vaziyeti şöyle ifade ediyor:
“Bedenin bağışıklık hücreleri, fagositoz denilen bir süreç aracılığıyla ölü ve can vermekte olan hücreleri her zaman yok eder. Fakat harcanan ölçü oldukça büyük bir ölçüdür. Dolayısıyla ehemmiyetli seviyede bir yanma, sızı ve doku zararı beklersiniz, ancak emzirme durduğu anda böyle bir şey alana gelmiyor.”

University of Sydney’den kanser biyologu Matthew Naylor’a göre; bu sürecin en az anlaşılan noktası, bu kadar büyük ölçüdeki süt ve ölü hücrelerin meme bezlerinden, bağışıklık sisteminde ehemmiyetli bir aktivasyon yaratmadan nasıl atıldığı.
Bu noktada da University of Sheffield’den Nasreen Akhtar ve birliktesiki takım, bu vaziyeti araştırmaya karar verdiler.

Araştırma takımı, odaklanmak için; süt yapımında ve aynı zamanda da fagositozda Fagositoz, hücrenin, dış etraftaki bir maddeyi içerisine alması ve hazmetmesi. ehemmiyetli bir role sahip olan Rac1 proteinini seçtiler. Takım, Rac1 proteini üretemeyen fareleri yavrulattılar ve yavruladıklarında neler olduğunu gözlemlediler.
Doğumun ilk yavruları yaşamda kaldı, ancak bu yavrular bayağıdan çok daha ufaktılar ve doğumun öteki tam yavruları da can verdi.

Daha sonra araştırma takımı, ölü hücrelerin ve ilk gebelikten kalan fazla sütün meme dokusunda tıkandığı belirtisine erişti. Bu gidişat da ciddi yanma hissine ve şişmeye neden olurken, fare, yeni yavruları için yeteri ölçüde sütü üretemez gidişata geldi.
Rac1 proteini olmaksızın, ölü hücrelerin ve süt akışının meme kanallarında karışması, kanalların şişmesine ve kronik yanmalara neden olur. Şişen kanallar, daha sonra iyileşemez ve bir sonraki gebelikte süt üretemez hale kazanç.

Araştırmada ilk kere olarak Rac1 proteininin sadece fagosit etkinlikte yer almakla kalmadığı, aynı zamanda tam bir süreçte ehemmiyetli olduğu gösterildi.
Ve, Rac1 proteini, meme dokusundaki fagositozu basitleştirirken, aynı zamanda da ölü ve can vermekte olan epitel hücreleri uzun bir vakitliğine alveollere bağlayarak, bağışıklık hücrelerini işin içerisine dahil etmek yerine, birbirlerini yemeleri için civar sağlıyor.

Tahlilcilerden Charles Streuli, New Scientist‘e yaptığı açıklamada, epitel hücrelerinin Epitel hücre, bedenimizdeki dokuyu oluşturan hücrelere verilen addır. arınma işini kendi kendilerine yapmak için irinli fagositleri köşeye sıkıştırdığını söylüyor.